Joanna Jurgała-Jureczka
Kossakowie. Tango
Prawdziwa historia jednego z najgłośniejszych i najdłuższych romansów w epoce Młodej Polski. W 1908 roku do krakowskiej pracowni Wojciecha Kossaka przychodzi 26-letnia Zofia z Lewentalów, żona literata i wydawcy Ferdynanda Hoesicka. Malarz ma malować portret Zofii. I od tej sceny rozpoczyna się akcja „Tanga”, ale znajomość tych dwojga miała swój początek dużo wcześniej. Jednak dopiero na tym seansie Kossak dojrzał w Zofii kobietę, jakiej pragnął całe życie. Zofia, chociaż postać z innej epoki, kocha i cierpi tak samo, jak kocha się i cierpi w każdej innej epoce. Razem z dwoma mężczyznami tworzy namiętny trójkąt, który daje natchnienie każdemu z nich do swojej twórczości.
Autorka podzieliła tę historię na trzy rozdziały, po krótkim wstępie poznajemy kolejno naszych bohaterów. W tle inni artyści tamtych czasów i żona Kossaka – Maria. Dużo tu emocji. Polecam. To historia krakowskiej bohemy. Śmiały, bezpruderyjny świat wyzwolonych artystów i miłośników kawiarnianego i salonowego życia. To również opowieść o losach trzech rodzin. Rozmiłowanych w narodowej historii Kossaków, zasymilowanych Żydów Lewentalów i spolonizowanych Niemców Hoesicków. Rodziny te dla polskiej kultury zrobiły bardzo dużo. I warto je poznać, nie tylko ze względu na opisywaną przygodę miłosną.
Krystyna Fecko
